konuşmalar...

Ortaokuldan beri yanıma kim oturursa otursun benimle hep konuşur...Hepte anlatacak bir dert bulurlar...

Geçen gün taksideyim...Mutlaka konuşma olacak biliyorum... Amcam bana dedi ki...
Taksici: "bil bakalım kaç yaşındayım..."
Arzu: söyle bir baktım..."72 dedim..."
Taksici: " vallahi gerçektende tam isabet...bakıp 58 diyenler, 6 diyenler oldu, ama ilk defada tam isabet söyledin..."
amcam yine sorularına devam etti...
Taksici: "bu seferde bil bakalım kaç yıldır bu işi yapıyorum..."
Arzu: "45.."
taksici: "yok dedi çık yukarı"...
Arzu "hmmmm...52"
Taksici: "vallahi bu seferde tam bildin, yoksa sen müneccimmisin dedi..."
sorular devam etti, nerelisin vs..vs..
ikide bilmece sordu...
1. tespihle kadın arasındaki fark ne dedi?
cevap: tespih çekilir kadın çekilmez.... bu çok kolay oldu dedim...:-)))
2.Hangi bağda üzüm yetişmez...
cevap: bunuda siz bulun....

Gelelim bir diğer konuşmaya...

Cumartesi havanın gri ve puslu olmasına rağmen ve yağmurunda çiselemesine aldırış etmeden 1 hafta öncesinde sözleştiğimiz üzere mısır çarşısının arkaları, sultanhamam, mercan bölgesini gezmeye gittik...
Şimdi gittik gitmesine de, herzaman park ettiğimiz Ticaret Odasının park yeri dolu ve birde önünde kuyruk var... hadi bakalım... biraz ilerleyince üst geçitin altından sağ dönünce orda da belidiyenin yeri var oraya park edelim dedik, ne gezer.. heryer dolu, ilerleye ilerleye Ticaret Odasının arkasına geldik... sürgülü otopark kapısını hafif geçince arabayı durdurduk, arabanın arkası otopark çıkışını tamö engellemiyordu ama normal şartlar altında araba oraya park edilmez, hemen oradaki kebapçıdan bir adam fırladı, koşarak yanımıza geldi... bizde tüm şirinliğimizle, "abi ya, arabayı buraya park edellim mi?" dedik... baktı bize, şöyle bir süzdü, nekadar kalacaksınız dedi.. vallahi ne bilelim işte.. 1-2 saat kalırız.. tamam ozaman dedi...ismin ne dedik.. "BAKİ"...
Gezdik, dolandık, girmediğiz han, görmediğimiz dükkan bırakmadık... Eskiden esnafların, sanatkarların olduğu hanlar, inanamazsınız, herşey için bir han var... Ufak çiçek için bir han, saat için bir han, gömlek için bir han, overlok için vir han... vs.. vs.... inanamadı gözlerim... bazı dükkanları hayranlıkla seyrettim, taş duvarlar yüksek tavanlar... bazı esnafın sabrı ve dürüstlüğü karşısında ağzım açık kaldı....
neyse tüm bu gezi 6 saat kadar sürmüş... Elde ne var dersiniz...mavi, pembe, yeşil renkli 3 tane cam kelebek...balkon saksısı için... bir uğurböceği... yine balkon için... 8 tane kelebek.. perde için... nasıl ama...
Baki bizi görünce... abla ya nerdesiniz dedi... sorma dedik... ancak bitti....
Bende sizi görünce "çarşıyı alıp getireceğinizi zannettim, ama eliniz boş döndünüz dedi..." :-))) bu aradada bize şemsiye tutuyor, arabanın kapısını açıyordu... Ufak bir bahşiş ile Baki'nin yanından ayrıldık...

evet dedim... sanıyorum İstanbul'u bana sevdiren de, nefret ettiren de insanları...