Gök öyle mavi, öyle durgun,
Damlar üzerinde!
Yeşil bir dal sallana dursun,
Damlar üzerinde!
Ürpertip gökyüzünü birden,
Bir çan tın tın eder.
Bir kuştur şu ağaçta öten;
Türküsünü söyler.
İşte hayat! aç gözünü gör;
Bak ne kadar sade.
Her günkü sâkin gürültüdür,
Şehirden gelmekte.
Ey sen ki durmadan ağlarsın,
Döversin dizini;
Gel söyle bakalım ne yaptın,
N'ettin gençliğini?
Paul VERLAINE
Çeviri: Cahit Sıtkı TARANCI
4 comments:
su anda resimlerin icine dalmak, o mavinin bir parcasi olmayi ne cok isterdim, ama daha 2 ay var...
@ New York Muhtarı;
bende senin NY fotoğrafların için aynı şeyi düşünüyorum. Geçen gün public library offffffffffffffff... offf.... dedim. mesaj bıraktım ama sana bıraktım her yazı kayıt alınmıyor... çok deniyorum... neyse birdahaki sefere...
sanıyorum hepimiz bulunduğumuz yerdenfarklı bir yerde olmak istiyoruz...:-)))
neyse 2 ay dediğin nedir ki hemen geçer... göz açıp kapıyıncaya kadar... sonra başlasın vapur sefası...:-))
sevgiler....
arzcugum döktürmüssün yine, ASIK misin nesin , kih kih :D
ortakcım sen gelmiyecek misin yoksam bu aksammmmm
Post a Comment