Barış Manço

Sevgili Barış Manço'yu 1 Şubat 1999 yılında kaybetmiştik. Bugün geçde olsa onu anmak istedim.
Sadece ben değil "7 den 77 programına" katılan tüm çocuklar ve bu satırları okuyan sizlerde belkide, hepimiz onun şarkılarını dinleyerek büyüdük. "Arkadaşım Eşşek"'le tempolar tuttuk, birbirimize şakalar yaptık.
Barış Manço'nun tüm şarkılarını "Gül pembe", "Kol düğmeleri","Sarı Çizmeli Mehmet Ağa"... çok seviyorum. Çünkü hepsinde hayat dersi veriyor ve gerçekleri aktarıyor. Kaçımızın ilanı aşıkı sokaktan geçen "dometes, biber, patlıcan" naralarında kaybolmadı ki... Onunda dediği gibi "Tam elini tutmak üzereyken, Aşkımı itiraf edecekken, Sokaktan gelen o sesle yıkıldı dünyam, Domates, biber, patlıcan..."
Bugün bende onu bir kaç satırlada olsa anmak istiyorum. Ve en sevdiğim şarkısının sözlerini ekliyorum;

Ellerimle büyüttüğüm solarken dirilttiğim
Çiçeğimi kopardın sen ellere verdin
Çiçeğimi kopardın sen ellere verdin
Dağlar dağlar Kurban olam yol ver geçem
sevdiğimi son bir olsun yakından görem
Dağlar dağlar
Kurban olam yol ver geçem
sevdiğimi son bir olsun yakından görem
Kuşlar ötmez güller soldu yüce dağlar duman oldu
Belli ki gittiğin yerden kara haber var
Belli ki gittiğin yerden kara haber var
Dağlar dağlar
Kurban olam yol ver geçem
sevdiğimi son bir olsun yakından görem