Sabah sabah okuduğum bu haberle yıkıldım.
İstanbul deyince bir iki yer düşünürüm, bunlardan birisi de Emek sinemasıydı. Türkiyede yaşamak artık bana hiç mutluluk vermiyor.
Monday, April 5, 2010
Popular Posts
-
Çocukken annemle babam bizi akşamları boza içmeye vefaya götürürdü. Bazı akşamlarda boza diye bağıran seyyar satıcılardan alırdık. Yıllar ge... -
Zuhal Olcay’ın Tilbe Saran’ın birlikte oynadığı Nathalie, daha önce 2003’TE Fanny Ardant, Emmanuele Beart ile Gerard Depardieu'lü kadros... -
Bugün, sizlere iş yerimin bulunduğu Kurtuluş semtini anlatmak istiyorum. Aralık ayının başından itibaren caddeyi gören odamınkarşısındaki ... -
aşağıdaki linke girerseniz, doğduğunuz ayı seçiyorsunuz sonrada gününü ve en son yıllara göre bir liste getiriyor oradan da doğduğunuz yıla ...
-
Malabadi Köprüsü: Fatma ile Badi birbirlerini seviyorlarmış. Bir gün Fatma Badi’nin köyüne varmak için nehri geçerken boğulmuş. Badi de bun... -
Düğün törenim tam istediğim gibiydi. Ailem, dostlarım ve arkadaşlarımla tam planladığım gibi gerçekleşti. Ahmet Altan geçen günkü bir yazısn... -
Evet berberin ismi minik berberdi. Yeşil olmasından dolayı ilgimi çekti. Bu arada müşterisi hangi saçını kestiriyordu pek anlayamadım...:-) ... -
Kuzenlerimin çocukları...İlk fotoğraftaki sevgi kelebeği... Sürekli gülüyor...Ağzında da tiryakiler gibi hep birşey var...Adanada bebeklerin... -
Bektaşağa göleti bir mesire yeri. Araya Sinop hapishanesini ekledim ama öncesinde Bektaşağa göletinde nefis bir kahvaltı yaptık. Göletin et...
4 comments:
yazik ki ne yazik!
@bestecim,
Ne kadar üzüldüğümü bilemezsin. Arkadaşlarla ilk gittiğimiz sinema. Güzel anların başlangıcı. Filmden çıktıntan sonra bile beyoğlunun atmosferinde filmi yaşamak. Hafif rutubet kokusu. Emektar yer göstericileri. Bordo kalın perdesi,tavandaki süslemeler, vs.vs.
Onun karşında Bup kafeterya vardı. Birde orası el değiştirken bu kadar üzülmüştüm.
Beyoğlunun gönlümdeki yeri başkadır.
Neyazıki gönlüm çok yaralandı.
aynen tevellut benzer galiba:) Bup lisede kacip kacip gittigimiz ilk Beyoglu kafeizde nasil unuturum. Emek'in yeri baska, cok hikayesi var, festivallerde kapisinda bekledigimiz, yer gostericileri sahene perdeleri, duvar susleri, ozel filmleri; bilet satan sarisin kadin; gozluklu her daim musterileri karsilayan sahibi oldugunu dusundugum sahis, nice nice anilar, boyle bir hayvanliga nasil cesaret ediyorlar inanilmaz!
en azindan imza kampanyasina katilabiliriz http://the-lizard-queen.blogspot.com/2010/04/emek-sinemasn-yasatalm.html
Post a Comment