Bu sabah

Günaydın...:-) Bu sabah gazete ve ekmek almak için dışarı çıktığımızda ağaçların üzerindeki ışık çok güzeldi... sporcular!! (yürüyüş yapan insanlar)hızlı adımlarla yürürken bizde kahvaltıda yemek üzere bol karbonhidrat (ekemek, simit) dolu torbamızla onların temposuna ayak uydurduk... Tabiki bizim amacımız farklıydı, evde biran önce sıcak bir çayla herşeyi silip süpürmek...:-) eve girmeden hemen fotoğraf makinamı aldım ve bahçedeki ağaçların fotoğrafını çektim...

Bu arada Figencim beni mimlemiş. Çantamın içinde ne var diye...
Aslına bakarsanız içi tam bir çöplük...
1. bir tomar anahtar var...(üzerinde bolca anahtarlık olan çünkü elimi attığımda hemen bulmak istiyorum).
2. arabamın ruhsatı.
3. önemli evraklar...
4. para cüzdanım.
5. bozuk para cüzdanım.
6. ıslak mendil.
7. selpak.
8. ruj ( bazı günler makyaj çantasıda oluyor)
9. fotoğraf makinam (olmazsa olmazlardan)
10.iki tür saç tokası. (çoğu zaman saçlarımdan sıkılıyorum, çalışırken bazen toplamam gerekiyor).
11. bir tomar kağıt... (nedenini bilmiyorum ama kağıt hiç atamıyorum çantamda hep bir sürü kağıt oluyor),
12. deniz otobüsü tarifesi...
13. telefon şarjım (çok konuştuğum için sürekli ihtiyacım oluyor...:-)
14. iş yeri kimliğim.
15. Orta boy not defterim.
16. cep telfonum.
Orta boy klasik bir bayan çantası benimkisi... İçinde bazen düz ayakkabı da olmuyor değil hani...:-)))

Buda bizim limon ağcımız... Havalar soğdu diye içeri almıştık... Şimdi bir baktım çiçek açmış...:-) evin sıcak havası onu şaşırttı anlaşılan...:-)

İstanbul Oyuncak Müzesi

Sunay Akın'ın bizlere armağan ettiği nefis bir müze "İstanbul Oyuncak Müzesi". Ömerpaşa Caddesi Dr. Zeki Zeren Sokağı No:17 Göztepe -İST adresindeki eski bir İstanbul konağında zaman içinde yolculuk yapmanızı şiddetle tavsiye ederim... Buda benim oyuncak müzesindeki yolculuğum...
Tenekeden yapılmış, pille çalışan tavuk ailesini gördüğüm zaman, aklıma kardeşimin elinden nasılda oyuncağı kapıp onu ağlattığımı ve kurduğumuzda o yürümeye başladığında arkasından düşen yumurtaları nasıl topladığımızı hatırladım...
Uzay yolu odasına girdiğimde tavanda yanıp sönen ışıklarla çığlıklar içinde kaptan kirk'ün yanına ışınladım... :-)) süper bir andı...:-)
Hele ışıklı bilgi oyunu... Ahhh..ahhh.. öyle bir oyuncak yok artık... İki jack vardı... Sorular sol cevaplar sağ taraftaydı.(Birden fazla kağıtta soru vardı) Jackların birini soruya diğerini cevaba tutuyorduk yeşil yanınca doğru kırmızı yanınca yanlış...
Ya aşağıdaki kafeterya ya nedemeli... Sana yağ, Vita, arko... tipitip, ve aşk budurlar...Gözlerimde bir iki damla yaşla sana yağından yapılmış kurabiyeleri hatırladım ve eski vita fabrikasının yerinde bugünkü capacity alışveriş merkezinin görüntüsü ile zaman yolculuğumu tamamladım...
Daha fazla anlatmak istemiyorum. Çünkü çok fazla süpriz var, sizde zaman içinde kendi yolculuğunuzu yapın ve keyfini çıkarın...

Durusu

Bu sonbahar fotoğraflarını Tijen için çektim. :-)


Hafta sonları şöyle rahatça yürüyebileceğimiz, bisiklete binebileceğimiz yeşil bir alan bulmakta zorlanıyoruz. Sadece bizim evin etrafı var...:-)
Neyse haritada bu sefer durusu'yu bulduk. Durusu Park Hotel'e doğru yola koyulduk. Hava çoğunlukla bulutluydu, güneşli olsaydı burası için belki düşüncelerim daha pozitif olurdu...:-)
Durusu Park Hotel'in civarı bisiklete binmek için ideal. Aslında civarda farklı sporlar yapan gruplara rastgeldik.


Otelin içinde hayvanlar da var (tavşanlar, kazlar vs.) bu yüzden çocuklu aileler için ideal bir mekan. Benim dikkatimi şarap evi çekmişti. Gitmeden fotoğraflarını görmüştüm. Mekan olarak güzel konumda ama kapalı olduğu için içerisi hakkında pek bir yorum yapamıyorum. Baharda bir gün mutlaka gitmek lazım. Otelin işletmesini pek başarılı bulmadım, umarım şarpevide bundan nasibini almamıştır.
En son karar baharda çiçeklerin açtığı bir mevsimde açık havada kahvaltı yapıldıktan sonra verilecektir...:-)

Bu alanın içinde villalar da vardı. Birbirlerinden epey uzakta ve değişik mimaride. Hele bir tanesi USA-Westport daki bir arkadaşımın evine o kadar çok benziyordu ki.
Neyse oradan yolda çıktık... Köy yollarına saptık. Dursun köy, hadımköy oklarını takip ettik.. Yol kare kare kesilmiş yeşil pastayı andırıyordu. Tabiki budurumda bulutlarda pastanıın kreması oluyordu...

Yol üzerinde "Dertli Balıkçı" levhahasını gördük. Gidelim bakalım neyymiş derdi dedik. Açık olmadığı için bu denemede bahahra kaldı...
Unutmadan Karaburuna da uğradık. Ama burası kabus gibi bir yer. Korkunç birbiri içine girmiş estetikten yoksun evlerle dolu bir yer... Birdaha gidilmeyecek mekanlar arasında yer aldı...

Canım Dostuma

İYİ Kİ

DOĞDUN

DEMETUUUSSS...

Burgazada

Haftasonu hava çok güzeldi hal böyle olunca bizde kendimizi adaya attık. Atar atmmaz hemen iskeleden sağa doğru kıvrıldık ve teras cafe de yelkenlileri seyrederek önce çayımızı sonra kahvemizi yudumladık... Kedi gibi mayışık bir halde bir iki saat harcadıktan sonra yürümeye başladıık...
bu senenin ilk gününü düşünüyorum acaba tırmanarak mı girmiştik diye? Zira bu yıl hababam tırmanıyoruz...:-) Neyse yine tırmandık... Ağaçlar renk değiştirdiği için(aslında tam yedigöllerin zamanı) doğa nefis bir günbatımına bürünmüştü...Adanın bu halide gerçekten görülmeye değerdi...
Neyse herzamanki mekanımıza yürüdük. Günlük hazırlanan enfes mezeleri kalamar tavayı bir güzel miidemize teker teker indirdik... Buraya genellikle keyifçi insanlar geliyor. Teknelerini bağlıyorlar oradan hop yyukarıya tırmmanıyorlar, güzel bir manzara eşliğinde yemeklerini yiyip tekrar İstanbula dönüyorlar. O yüzden tüm masaları doluydu. Bende tek boşta kalan bu masayı nefis sonbahar görüntüsü ile size göstermek istedim.
Fotoğraf makinamın LCD ekranı kırıldığı için çok fotoğraf çekemiyoorum. Ccep telefonumla idare etmeye çalışıyorum ama aynı şey değil.
Neyse Aralık ayında yarışmada 1. olduğum açıklandığı zaman !!! yeni Nikon D-300üm olacağı için fotoğraf makinası alımını biraz ereteledim...Hani aksilik olurda birinci olamazsam o zaman alırım artık...:-)