Korona Günlükleri_2 bölüm

İkinci haftaya girerken daha organize ama bir o kadar da kızgın olarak giriyorum ....

Evime aldım her şeyi sabunlu bezle temizleyerek içeri alıyorum. Dışarı zorunlu olarak çıktığımda buff takıyorum, eldiven giyiyorum.. 15 Marttan beri sadece 3 defa sokağa çıktım çok zorunlu olarak ve çok kısa süreli. Bana kalsa burnumu bile dışarı çıkarmak istemiyorum.

Çıktığımda gördüklerim çok üzücü..

İnsanlar hiçbir şey yokmuş gibi hayatlarına devam ediyor. Sıradayken dip dibe,  sokakta ağız kapatmadan hapşırma, bankamatiğin üzerine öksürme...

İki genci markete girerken bekledim bir metre mesafe olsun diye dalga geçtiler..

Sokakta gençler toplu halde korona ile dalga geçiyorlar... Yaşlılar evlerinde hapis.. Hareketsizlik hat safhada...

Meydanlarda insanları görünce, sokakta insanları görünce  sinirleniyorum.

Sağlık personeli bu durumla mücadele ediyor, emin olun onların arasında da bu durumla mücadele etmek istemeyen ve korkan bir çok insan var. Sonuçta onlarında aileleri var ve en büyük risk grubu onlar.

Ne sağlık çalışanlarının sayısı, nede yoğun bakımlar  sokaktaki insanların sorumsuzluğunu kaldıracak durumda  değil.

Hem sadece korona yok ki. bir çok acil hasta var ve onlarında korunması gerekli...Kronik hastalıkları olan ve doğum yapacak olan anne adayları..vs...

Niye anlatıyorum ki eminim bu satırları okuyan sizlerde aynı benim gibi davranıyorsunuz dur.

Ancak anlatılması gereken insan grubuna ne şekilde anlatılabilir bilmiyorum.

Evet Korona korku yaratıyor.  Şu an için sadece bu virüsten kurtulmak istiyoruz. Kim bilir bundan sonra ne olacak. Bu günlerimizi aratmasın yaşayacaklarımız.

Ekonomik çöküş .. dünya nereye gidecek.


Neyse karanlık günler... İnişler ve çıkışlar hep olacak..  Güzel, aydınlık, sağlıklı güzel güncelerimiz olsun... Amin...