Thursday, March 1, 2007

Bugün 01.03.2007



Fotoğrafı web sitelerinin birinden aldım. Ama nereden olduğunu hatırlamıyorum. Wallpaperla ilgili bir siteydi... Neyse bilgisayarımın duvar kağıdı şimdi bu fotoğraf...

Aslında yazmak istediğim çok şey var ama nedense iş yazmaya gelince bir tembellik çöküyor üzerime...
Uzun bir dönemdir çok mutsuzum. Bir zamanlar haftanın 7 günü dışarılarda gezen, görmedik film bırakmayan bendeniz bugünlerde evden ve hatta yataktan dışarıya çıkmak bile istemiyor...Tabi ki zor bir dönem bu... İşle ilgili düşüncelerimi netleştirmek istiyorum, güzel ve yeni bir başlangıç yapmak istiyorum, üretken ve verimli olmak tek amacım...bu işle ilgili düşüncem..Gelelim dostluklara...
Dostluklar. İşte en zorlandığım konu burası...Dostlarımı çok iyi anlıyorum, onların bana anlatmak istediklerini de anlıyorum, ancak buradaki sorun anlatmak istediklerinin yanlış olduğunu düşündüğüm zaman bu düşüncemi onlara ifade edemem. Garip gelecek belki size ama gerçektende böyle... Bugüne kadar hemen hemen tüm arkadaşlarıma beni eleştirme rahatlığını verdim. Düşünsenize istediğiniz her şeyi karşınızdaki insana söyleyebiliyorsunuz ve karşınızdaki bundan en ufak bir rahatsızlık duymuyor, ayrıca tüm dostlarıma benimle dalga geçmeleri ve benim takıntılarıma gülmeleri için fırsat tanıdım ve onlar tüm bunları yaparken ben tek bir kelime bile söylemedim. Şimdi bunları yazıya aktarınca tabiki mükemmel değilim demek istiyorum. İnsan olduğum için tabiki kırılıyorum, bu yüzden üzüntülerimi konuşmama kararı alarak gösteriyorum. Ama buda olmuyor... Beceremiyorum ben... Konuşmadan duramıyorum. Sevdiğim insanlar beni ne kadar kırsa da üzse de olmuyor. Tepkimi dile getiremiyorum. Affetmek, unutmak hiç olmamış gibi davranmak gibi bir özelliğim var. Bunu hep yapıyorum...Bugünlerde de bunun çelişkisini yaşıyorum, yapma, etme izin verme... Kullandığım kelimeler bunlar... ama içimdeki Arzuya sürekli yeniliyorum. Bana verilen özellikleri değiştiremiyorum ne yazık ki...Bu konuya da burada nokta koyuyorum...
Gelelim hayallere, hayallerim de çok fazla benim... O kadar çok hayal kuruyorum ki anlatamam... Hepside masal gibi... Yalnız bunları gerçekleştirebiliyorum.!!! (Eğer sadece benle ilgili bir durumsa). Ama hayallerimin içine başka insanların girmesi ve ortaklaşa bir şeyler yapmamız söz konusu olduğu zaman bu durum farklılaşıyor, kimse hayallerime benim gösterdiğim özeni göstermiyor, ya çok komik buluyorlar yada çok büyük...Oysaki tüm hayaller aslında yaşamak istediklerimiz ve yaşamak istediklerimize gülmek kadar bana itici gelen bir düşünce yok. Kendimizi, isteklerimiz için değerli bulmazsak kim bize istediğimiz değeri verecek. Evet istekler olanaklarla sınırlı olabilir ama olanaklarımızı da yaratan biziz. Aslında kaynak biziz. Bilmediğimiz veya görmediğimiz şeylerin hayallerini kurmuyoruz, gördüklerimizi daha faklı bir şekilde genişleterek hayal şekline dönüştürüyoruz. Bu yüzden ben hayallerime sahip çıkmaya çalışıyorum ve sevdiğim insanlarında benim hayallerime saygı duymasını istiyorum....Hayallere de burada ara verelim...
Şimdilik bukadar....bu aralar beni meşgul eden bunlar... çözümlenecek her şey...ancak yara almadan kurtulmak tek isteğim...

6 comments:

Yıldız said...

Canım benim, bitanem,

Şimdiye kadar sana yaşattığım kırgınlıkların hepsi için özür dilerim.

Sen çok özel birisin, üzülme böyleyim diye. Herkese kısmet olmayan özelliklerin içinse asla pişmanlık duyma.

Dostlarına seninla dalga geçebilme, hayellerinin büyüklüğüne gülebilme, fırsatını herkes veremez. Büyük oldukları kadar saf olan hayellerini eğer eleştiriyorsak bil ki bunu sen sonradan hayalkırıklığına uğramayasın diye yapıyoruzdur.

Sevgili arkadaşım, sen de lütfen dostlarını eleştir ki, onlar da çok fazla içinde oludukları için göremedikleri durumlara dışarıdan bir gözle bakabilsinler. Mahrum etme bizi o güzel bakışlardan.

Sevgilerimle...

Anonymous said...

canımus, LR ...

nedense yeni başlangıçlarda hep ilk comment senden geliyor...
Canımus sen beni hiç bir zaman kırmadın...benim üzüldüğüm konu başka... keşke daha iyi ifade edebilseydim kendimi...elimden sadece bu kadar geldi..
Hayallerimle ilgili düşüncelerine katılıyorum... Nedense bu benim işte masal dünyam var orada yaşıyorum...
Dostlarımı eliştirmeye kıyamıyorum...Onları oldukları gibi kabullenmeye çalışıyorum... Aslında olmalarını istediklerim gibi sanki öylelermiş gibi kabullenmeye çalışıyorum ki buda benim hatam... doğru yer ve zamanda eliştiri yapabilecek kadar büyüdüm oysa...!!!
Tüm bu hissettiklerimin nedeni çooookkkk daaahhhhaaa başka, kısaltılarak sınırlanarak ancak bukadar ifade edebildim... hayatımda en çok değer verdiğim şeyler, ailem, dostlarım,resimlerim geliyor...
o yüzden en önemli 3 e sahip çıkamazsam neye sahip çıkabilirm ki...
öpüldün...
sevgiler..
arzu

Unknown said...

arzucum,

hızına yetişemiyorum, bu ne hız zıp zıp ordan oraya gidiyorsun...ben anladım siz hala -yegen değişikliği seviyorsunuz, ceylin de değiştirmiş sayfasını :))) seninki cok şık olmuş, onunki de çok şeker...

seni seven, seni anlayan; her zaman, her koşulda seni destekleyen dostlarının, her daim yanında olmasını ve hayallerinin gercekleşmesini dilerim...bence sen bunu fazlasıyla hakediyorsun...haketmeyen birisi bu satırları yazamaz...

sevgiler,
asude

Anonymous said...

Asude:

Değişikliği seviyorum. Ancak bu seferki tamamen istem dışı gerçekleşti. Bu yüzden çok üzüntülüyüm. Yazdığım herşey gitti. Kendi adımla açtığım sayfadan bilgileri tek tek tekrar giriyorum... ama neyazık ki 4 ay tamamen gitti...:-(

işte böyle.. sayfamı beğenmene sevindim. Yıldız bana sayfayı link olarak gönderdi. Orada iki tane kahve ile ilgili sayfa vardı ama bende bunu çok beğendim.
Bu arada Yıldıza teşekkür etmeyi unuttum...

dostluklar ve hayaller neyse oda çok uzun bir hikaye pek dertli bir günümde yazmıştım....

sevgiler...

Adil Hindistan said...

Merhaba Arzu. 3 aydir ne kendi bloguma bakiyorum ne de baska bloglara (ooole bir adamim iste). Neyse bugun catch-up gunu :) Bu daha guzel olmus eskisinden, bizim linklerde de duzelttim.

Yazdiklarina gelince, hos geldi. "Bense hic hayal kurmuyorum, sonra geri donup baktigimda, *vay be hayal etsem bu kadar olmazdi* diyorum :)

Anonymous said...

Merhaba Adil...

Öncellikle teşekkür ederim.

Bende blogunuza yazmıyorsunuz diye üzülmeye başlamıştım...Çünkü sizin blogunuz benim yaşamayı istediğim dünyamla aramdaki link...!!! Bir çok şeyi bende yapmıştım yada orada kalsam yapıyor olacaktım, bunları unutmamı sağlıyorsunuz...
Teşekkür ederim.

Selamlar, saygılar...

About

.
 
google-site-verification: google6264df489a134469.html