Bu sabah öylesine Tasim- İstiklal caddesinin girişinde fotoğraf çektim. Sonra iş dönüşü tesadüf bu ya aynı noktadan fotoğraf çekmişim. Dolasıyla bu post çıktı. Taksim gece-gündüz... İstiklal Cad. çok seviyorum. Özelliklede Galatasaraydan, Tünele doğru olan bölgesini. Bundan 15 yıl önce cad. daha güzeldi. Vitrinler daha şıktı. Vakko ayrı bir hava katıyordu (özelliklede yeni yıl süslemesi), sonra ahşap dekorasyonlu Beymen vardı... Şimdi ise ucuz ve işe yaramaz tüketim anlayışının yaygınlaşmaya başlamasıyla pazar yerine dönen dükkanlar çoğalmaya başladı. Yine de her milletden insanın dolaştığı, zengini, yoksulu, öğrencisi, emeklisi, işçisi, patronu ile İstiklal cad. her daim farklı bir güzel... :-) (En azından 1 kaç yıl daha.....:-( )
Melekler de yeni yıl dekorumun bir parçası olsun dedim. Bu yıl en çok bu hareketleri yaptım da...:-)
8 comments:
Beyoğlu'nda Cafe Krepen'de sufle yemeyi, Beyoğlu çikolatasının tadını, kitabevlerinden gelen müziği özledim ben.
Minecim İstanbul'a gelirsen özlemlerini birlikte giderebiliriz.
sevgiler.
arzu
Harika bir cam agacimiz varmis, cok hosuma gitti, burada bile kiro kiro agaclari dikip gecisitiriyorlar.
Taksim her zaman kendimi mutlu hissettigim, degisikligi hissetmeyi sevdigim bir yer olmustur, eski tadi pek kalmadigini bende kabul ediyorum, ama o her tipten insanlarin olusu ozellikle farkli insanlar gormek her seferinde burasi gibi bir yer yok dedirtiyor bana..;)
Ve simdiden mutlu yillar..
Sevgiler
Vakko'yu neden kapattilar ben de onu anlamadim. Bir donem Beyoglu'nu guzellestirmek adina suruyle katki yapmis olan Vitali Hakko olunce mi oldu bunlar? Hakikaten de ipe sapa gelmez dukkanlarin yaninda eskiden kalma, asaletini koruyan, birkac tane (parmakla sayilacak kadar az) dukkan. Bozuldu, bozuluyor derken yeniden bir sekilde canlanan Anka kusu Beyoglu!
Arzu'cuğum, 2010 umarım senin ve sevdiklerin için bol kahkahalı bol sürprizli geçer:) bakarsın o güzel üç dileğin 2010 yılının başında gerçekleşir ;) iyi ve mutlu yıllar.
merail,
nice mutlu senelere,
kimbilir belki bir gün taksimde denk geliriz...:-)
arzu
Dilekcim,
Vitali Hakko'umu gidince oldu bilmiyorum, ama Vakko epey bir çaba sarf etmişti. Nedense sahiplenmiyoruz, yitirdiğimiz zaman bile derdimiz olmuyor, ülkedeki tek dert yaşamak, onun için para kazanmak her ne olursa olsun... Zevk almak değil, kayın doyurmak... eee hal böyle oluncada kayboluyor herşey...
sevgiler.arzu
zeynepcim, bir mukabele, bende çok güzel bir yıl dierim. sevdiklerinizle beraber, bol kahkahalı, neşeli.
sevgiler
arzu
Post a Comment