Tuesday, April 19, 2016

ilkbahar

 İlkbahar
Yüzümü bulutlara kaldırıp
Dua eder gibi mırıldanıyorum
Kuşlarla, otlarla yıkanıyorum
Rüzgarla, ilkbaharla

Güneş gözkapaklarımı ısıtıyor
Ah! Güvenilmez ilkbahar güneşi
Rüyada mıyım, gerçek mi bu
Hem var gibiyim, hem yok gibi

Bir güney kentinde, bir kıyı kahvesinde
Başakların sonsuz salınışı
Burada, kendimle başbaşa
Ömrümü böylece tamamlayabilirim

Bir kuşu dilinden hiç öpmedim
Belki bir gün öpebilirim
Belki bir gün rüzgar olurum ben de
Eserim başakların üzerinden
Kalbim bir yaz gününe karışsın isterim
Bir kuş cıvıltısında doğmak için yeniden
Ataol Behramoğlu




4 comments:

tülin said...

Çok güzel. Hem şiir, hem fotoğraflar.
İkisinede güneşin sıcağı sinmiş gibi.
Sevgiler

Özgür Coşar said...

"Aşk iki kişiliktir" Behramoğlu'nun en içime işleyen şiiridir...

acupofcaffein said...

Tülincim, teşekkürler... bende ilk fotoğrafımda güneşi çiçekler kadar hissettim... istanbul da çıktığımızda kırsalın ilk başlangıç noktasında arabıyı durdurup ilk çektiğim fotoğraftı... Çok güzel şeyler yapıyorsun... bir gün bende destek olacağım...sevgilerle.... :-)


acupofcaffein said...

Özgür,

O şiirde fena değil... ama ben içinde ölüm geçen şeyleri bugünlerde nedense çok okumak istemiyorum... :-( selamlar... arzu

About

.
 
google-site-verification: google6264df489a134469.html